Proces, jako z definicji przekształcający określone wejście w określone wyjście, wymaga identyfikacji i określenia tych wejść i wyjść. Są one odrębne od istniejącej i dostępnej infrastruktury procesu i od procesu jako takiego. Infrastruktura procesu jest dostępna stale, co najwyżej się zużywa lub podlega wymianie i rozwojowi podczas kolejnych realizacji procesu. Wejście i wyjście nie istnieje przed rozpoczęciem procesu ani po jego zakończeniu, a ich ewentualne istnienie nie ma żadnego znaczenia dopóki proces się nie odbywa.
Infrastruktura procesu jest zestawem stałych zasobów umożliwiających realizację procesu. Składają się na nią między innymi:
- zasoby osobowe (odpowiednia liczba pracowników),
- zasoby kompetencyjne (wyszkolenie i doświadczenie pracowników),
- narzędzia pracy,
- zasoby lokalowe (biura, hale, magazyny itp.),
- zasoby teleinformatyczne (oprogramowanie, komputery, łączność),
- dokumentacja (procedury, instrukcje, polityki, receptury itp.),
- surowce i materiały.
Zdarzenie inicjalne jest impulsem do rozpoczęcia realizacji procesu i nie stanowi odrębnego wejścia do procesu. Często jest powiązane z wejściem głównym (np. złożenie zamówienia), ale może też mieć charakter odrębny (np. akwizycja telefoniczna, uwolnienie zasobów na realizacje kolejnego zlecenia itp.). Zdarzenie inicjalne może mieć charakter terminu – jednorazowego lub cyklicznego – proces jest wtedy uruchamiany w określonym momencie (np. realizacja sprawozdawczości finansowej, naliczanie płac, kontrola bieżąca stanów magazynowych, przeprowadzenie audytu itp.).
Czytaj też: Poziomy dojrzałości procesowej oraz inne artykuły z cyklu MAP
Manager i konsultant z szerokim doświadczeniem (bankowość, informatyka, konsulting). Ekspert z zakresu zarządzania i optymalizacji procesów biznesowych, zarządzania projektami, bezpieczeństwa teleinformatycznego, zarządzania ryzykiem. Szef projektów zmian organizacyjnych i projektów informatycznych. Właściciel firmy AB CONSULT, zajmującej się doradztwem operacyjnym i strategicznym.
