Dynamiczne podejście do zarządzania. Jego genezy można upatrywać w klasycznej szkole zarządzania: w organizacji procesów i badaniach ergonomicznych.
Rozwój podejścia można obserwować w analizie systemowej, dynamice Forestera, analizie i projektowaniu procesów zarządzania. Koncepcja ta była badana przez prof. Bieńkowskiego, Maire’a, Trzcienieckiego, Stabryłę i Martyniaka. To dynamiczne podejście jest rozwijane przez, wyróżnioną przez Koontza, szkołę procesu zarządzania, będącą częścią nurtu uniwersalistycznego. Należy przy tym zaznaczyć, iż podejście dynamiczne nie stanowi opozycji do podejścia strukturalnego. Podejścia te uzupełniają się pozwalając na pełniejszy opis organizacji.
Źródło: Encyklopedia Zarządcza
