Odbiorcami wyjść procesu są klienci tego procesu, którymi mogą być podmioty zewnętrzne, jednostki bądź osoby wewnętrzne organizacji lub inne procesy. Nie istnieje — a przynajmniej nie powinno istnieć — takie wyjście z procesu (produkt procesu), które nie posiada swojego klienta (odbiorcy). Sytuacja taka oznacza zbędne działanie. Odbiorca (bądź odbiorcy) danego wyjścia jest podmiotem, który może i powinien określać wymagania i kryteria akceptacji wobec produktu procesu. Właściwa identyfikacja odbiorców i ich wymagań pozwala na całościowe określenie wymagań wobec procesu i eliminację wymagań nadmiarowych lub wzajemnie sprzecznych.

Dostawcami wejść procesu, analogicznie, mogą być klienci tego procesu, jednostki wewnętrzne i zewnętrzne oraz inne procesy. Każde wejście procesu powinno mieć określonego dostawcę odpowiedzialnego za jego dostarczanie. Jedno wejście może być zapewniane przez różnych dostawców (np. surowiec do produkcji może być pozyskany z magazynu bądź kupiony na rynku), ale sposób ich wyboru i postępowania powinien być określony. W stosunku do swoich dostawców proces pełni rolę klienta — określa wymagania i kryteria akceptacji wobec dostarczanych produktów (wejść procesu). Kompleksowa identyfikacja i analiza wejść procesu pozwala na ograniczenie ryzyka braku lub nieprawidłowej realizacji procesu (kontrolowane są wymagania zewnętrzne dla realizacji procesu).

Analizy powiązań procesu dokonuje się w oparciu o model SIPOC: Supplier-Input-Process-Output-Customer (z ang. Dostawca-Wejście-Proces-Wyjście-Klient), służącego do przedstawienia w formie graficznej (zazwyczaj w przypadku pracy warsztatowej, w odniesieniu do pojedynczych procesów), bądź tabelarycznej (sumarycznie, dla wielu procesów jednocześnie) inwentaryzacji powiązań i wymagań procesu z otoczeniem. Narzędzie to może być rozszerzone do formy SIRPORC, poprzez dodanie aspektu określenia wymagań (ang. Requirements) w odniesieniu do poszczególnych wejść i wyjść procesu. Analiza SIPOC pozwala na identyfikację wszystkich interesariuszy procesu, jak również na weryfikacje prawidłowości zdefiniowania samych procesów i ich produktów (np. w przypadku identyfikacji wymagań niemożliwych do spełnienia przez rozważany proces lub niemożliwych do oceny).

W odniesieniu do środowiska zewnętrznego SIPOC stanowi zmapowanie procesu lub grupy procesów na to środowisko, określając obustronne powiązania pomiędzy procesem i jego interesariuszami. Poprzez wyróżnienie interesariusz procesu będących innymi procesami (zarówno na wejściu, jak i na wyjściu) SIPOC jest podstawą do określenia architektury procesów — kompleksowej mapy wzajemnych powiązań procesów analizowanego obszaru organizacji.

Czytaj też: Wejścia i wyjścia: główne i pomocnicze oraz inne artykuły z cyklu MAP